بررسی پایداری ژن فعال کننده پلاسمینوژن بافتی انسان (tpa)در نسل دوم گیاهان تراریخت توتون(nicotiana tabacum)

گیاهان به دلیل تولید پروتئین نوترکیب با هزینه پایین، تولید انبوه و ایمنی بالا، به عنوان جایگزین مناسبی برای سیستم‏های رایج تولید پروتئین نوترکیبدارویی، بویژه در فرمانتور مطرح می‏باشند.فعال کننده پلاسمینوژن بافتی(tpa) یکی از پروتئین‏های دارویی است که برای حل کردن لخته‏های خونی در سکته‏های قلبی و مغزی کاربرد گسترده ای دارد و به دلیل کمیاب بودن و قیمت بالا در دسترس عموم بیماران نمی‏باشد. گیاهان تراریخت حاوی ژن tpa توسط تیم تحقیقاتی گروه بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تولید شده بود و در این پروژه تحقیقاتی نیز پایداری ژن tpa درنسل دوم گیاهان تراریخته توتون، به منظور امکان‏سنجی و فراهم نمودن مقدمات تولید پروتئین tpa در حجم انبوه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور بذرهای حاصل از گیاهان تراریختt0با دو سازه pktو pext روی محیط کشت انتخابگر واجدmg l -1 100 کانامایسین کشت شدند سپس روی گیاهان تراریخت، آنالیز pcr و rt-pcr انجام شد و حضور و بیان ژن tpa در گیاهان تراریخت اثبات گردید. از برگ گیاهان تراریخت که دارای بیان ژن tpa، بودند پروتئین کل استخراج و تولید پروتئین هدف با آزمون لکه‏گذارینقطه‏ای اثبات گردید. میزان پروتئین تولیدی با آزمون الایزا برای سازه pkt 023/0% و برای سازهpext 025/0% از پروتئین محلول کل (tsp)تعیین گردید. با انجام آنالیزهای آماری بین گیاهان واجد دو سازه‏ اختلاف معنی‏داری مشاهده نشد ولی گیاهان تراریخت با دو سازه در مقایسه با گیاه شاهد با آزمون lsd در سطح احتمال95% اختلاف معنی‏داری داشتند. برای تایید بیشتر، آزمون وسترن‏بلات انجام شد، قطعه‏های kda32-21 مشاهده گردید. نتایج بدست آمده نشان دادند که پایداری ژن در گیاهان تراریخت نسل دوم 70% و پایداری بیان 80%می‏باشد، هم چنین میزان تولید پروتئین افزایش یافت اما به علت فعالیت پروتئازها به قطعه‏های کوچکتر شکسته شد